Благодарност до Google Earth за понудената помош!!!
Јаков се разбуди со силна главоболка. Тежок мамурлак. Рече од утре не пијам. Стана и отиде да се истушира. Целото WC беше како рајот на свињите. Впрочем таква беше и целата дупка ( како што милуваше да го нарече својот дом). Рече утре - генералка!!! Така мокар целиот се шеташе гол низ станот. Го отвори фрижидерот. Насекаде мувлосани работи, отворена конзерва паштета, полуизедено парче риба, еден скапан патлиџан. Се на се, незгодно за очи а уште понезгодно за нос. Го тресна фрижидерот. Не, не, не... Утре генералка, ОБАВЕЗНО!!! Најде една полупразна шоља кафе, ја зеде и седна на копјутерот. Почна да листа по игриците, одбра една, запали цигара и започна да игра. Му сметаше сонцето. Ги спушти ролетните и направи тотална темница. И играше, и беше задоволен и нервозен и среќен и пцуваше и пееше и.... Му заѕвони мобилниот. Како бе!!!! Кога летна денот? Ајде веднаш доаѓам!!! Навлече еден пар фармерки кои лежеа на подот, се мушна во патиките, ја грабна јакната и излета низ вратата.
Јаков се разбуди со силна главоболка. Тежок мамурлак. Рече од утре не пијам.
Барем да не зборував си помисли. Се насмевна. Стана и отиде да се истушира.
Кога се роди Софија, погледна кон мајка си и само се насмевна. Кога стигна дома се насмевна и на татко и. Како растеше се смееше на светот оклу неа. На учителката, на првото момче, на првиот бакнеж, на вториот, на губењето на невиноста, на факултетските професори, на автомобилите, на цвеќињата, на животните на соновите...
Еден ден погледна во сонцето и му се насмевна.
Сонцето и возврати...
Таа повеќе не можеше да гледа.
Можеше само да и се насмевнува на темнината околу неа.
И се насмевнуваше. Со месеци, години...
Така со насмевка на лицето заспа. Имаше привидение. Ја виде сопствената смрт. Ја погледна и и се насмевна. И смртта и возврати.
Утрото се разбуди со насмевка. Излезе боса, во ноќница на тротоарот и со насмевка замина во далечината. Сите беа шокирани. Никогаш не сфатија што е тоа што ја уништи, погледот или насмевката.
Софија само ги гледаше и се смееше. Беше далеку од уништена. За прв пат во животот се смееше вистински, од срце.
Ох колку е мал светот...Летово бев во Птуј, Словенија на еден семинар. Таму се разговараше за Балканот и како ние ги гледаме соседите на Балканот. За Македонците двете главни забелешки беа сиромаштија и неписменост. Од ова второто страшно се навредив. Не се чувствував ама ни малку по неписмен од останатите, ниту пак другите од македонската група беа неписмени....
Е сега. Значи по неколку месеци си седам дома, пуштам телевизија и го гледам оној досадниот квиз со погодување (незнам дали беше на А1 или Сител или пак Телма, додуша тоа е и најмалку важно). Знаете на кој мислам. Праќаш СМС, плаќаш едно 50ден. за тоа па ако ти се јават имаш право да ја погодуваш "загатката". Тоа не беше ништо чудно. Можеби и немаше да обратам внимание да не ја забележав сумата. 170 000 денари. Си викам ова мора да е добро.
Значи прашањето беше слично на ова:
12 + 6 * 3 - 4 =?
а) 86 б) 16 в)26 г)25
Значи имате уредни одговори долу, па евала Македонијо земај калкулатори!!!!
Луѓе ако ви се верува имаше одговори како 50, 180, 34/5 и сл.
Не знам како на никој не му текна да рече 3 баби и 7 жаби...
Од друга страна пак се обидуваат Хај Скул-о да го направат задолжително. Абе ако нешто треба да биде задолжително тоа ти е вечерно. Испит пред земање плата. Четири прашања. Математика, Македонски јазик, Македонска историја и Уметност. Колку помалку одговорени, толку помала плата. Процентуално!!!! Па да видиш како ке се научат и проценти и се'!!!! И тоа да важи за сите. Од санитарец до министер. Кои мозоци ги извезуваме ние бре? Да имавме мозок немаше вака да изгледаме.
Ова на некој начин требаше да ми биде утеха. Ама и не сме баш некоја голема група. Затоа покорно јавувам одам на спиење. Можеби утре ќе биде подобро. (мала шала) :D
Не се залетувај. Нема овде да најдеш шовинизам. Напротив. Ова е еден мал обид да ги разберам оние од спротивниот пол.
Значи се започнува со една случка. Најобична (можеби не толку секојдневна) али доста вообичаена и нормална.
Овде вмешани особи се: нормално Jас, Цими - М, Цими - Ж и девојката на Цими М.
Значи излегувам јас без горе наведените на едно многу суптилно скопско место, со една многу суптилна скопска Ж особа. Се си тече како што треба, си се враќам дома културно во 4 сабаајле и си легнувам и се е како подмачкано. Но... Утрото со кафето се прават следниве муабети:
3.
Аларм!!! (трепка црвено светло)
Во Македонија драстично е намален бројот на стоката која вирее на оваа почва. Најголем пад постои кај овците, а најмногу кај оние кои беа наменети за стрижење и молзење. Пад има и кај кравите како и кај повеќето видови на стока наменети за музачко - стрижечки дејности. Власта е во паника и свика итна седница, опозицијата е во паника и свика итна седница уште вечерва, во паника се и останатите помали партии и тие нормално свикаа итни седници. Целиот народ исто така е во паника и на големо купува пиво и чипсови од локалните продавнички. Вечерва на овие седници ќе се решава прашањето за опстанокот на оваа сточарска нација. Сите се во исчекување.
Од неофицијални извори дознаваме дека најверојатно за оваа појава е виновно претстојното Светско Фудбалско Првенство во Германија. Ниту ФИФА ниту било која друга радикална фудбалска организација сеуште ја нема официјално превземено одговорноста.
Од ова произлегува претпоставката дека претстојните избори можат да бидат тотално неуспешни, зошто како дознаваме, дури ни сточарите не останале имуни на оваа треска. Се што ни преостанува е да се молиме на некое чудо (како што сме веќе одамна навикнати) и да се надеваме на подобри времиња.
Сакајки да и се приближам се сопнав од првиот пред мене и подот ме плесна по чело...
Сакајки да и се претставам ја изгорев со цигарата. Овде, нормално, идеше репликата "ќе си фатиш дечко", само да се оправдам на некој си дури и за мене чуден начин, но општо прифатен од околината и како таков најлесен за ослободување од обврската наречена ЈАС-НАПАСНИКОТ!!!!
Сакајки да и ја искоментирам фигурата, ја полив со пијачка, доволно безбојна за скоро да не се забележи, со доволно јак мирис да ја осетат дуууури до Зимбабве. Башка како што дознав подоцна, ТАА беше возач...
Сакајки да и се допаднам и ги кажав најлошите можни работи, по најлош можен редослед. Правопропрционално на тоа ТАА ми го испрати најлошиот можен поглед и јас храбро, војнички, се повлеков позади фронтот...
Сакајки да и укажам на тоа колку ми е жал, почнав да се само-заебавам (во трето лице). За жал ТАА се препозна во повеќето од моите зборови и нејзината скромна надворешност (и не толку весела внатрешност) едноставно ми плеснаa во фаца дека ТАА е баш таква, и во тоа не гледаa ама баш ништо лошо...
Сакајки да ја оттргнам од мислите, јадев гомна за целата околина што ме опкружува, до детаљи. Нормално се заборавив во зборувањето и не успеав да се сопрам со коментарот за проѕирниот материјал од кој беше создадена нејзината суќна, кој пред рефлекторот ги оцртуваше целосно нејзините облини, заедно со долниот веш.Нема да коментирам што ми рече...
Сакајки да ја однесам на "кафе" успеав само да ја разлутам и да ја натерам веднаш да си замине.
И на крај! Сакајки да ја прекинам мојата сексуална апстиненција, си отидов дома сам, пешки, затоа што ги поебав сите пари за пијачки (кои требаше да ми помогнат да се опуштам пред неа)...
Сега си седам и се прашувам што всушност сакав?
Да ја легнам, да се заебавам со неа или да се претставам како нај само-заебаниот тип на планетава што некогаш постоел?
Уште немам одговор...
Можеби сакав нешто сосема друго, сосема различно...
Во секој случај...
...решив да почнам да им верувам на знаците кога ми велат дека едноставно не ме бива...
Ова го прочитав кај една другарка во мала книгичка што ја добила за роденден.
Значи вака : ........
Си беше едно момче (кое се викаше Момче) кое беше заљубено во едно девојче (кое се викаше Девојче). И тие така за маааалку ќе се здружеа, но кај девојчето се роди страв. Не знаеше што да направи, па реши да ја праша другарката (која се викаше Другарка). Таа и кажа за една игра со една маска (која се викаше не ти се давам). Девојче си ја стави маската и ја започна играта... Сега Момче беше збунет. Не знаеше зошто Девојче го игнорира, се исплаши, се засрами и побара совет од својот другар (кој по некоја случајност се викаше Другар). Другар му кажа на Момче за една игра со една маска (која се викаше не ти се давам) и го советуваше да ја игра до јаја затоа што сите девојчиња (па и Девојче) паѓаат на таа игра. Значи Момче во хаосот што му го направија пеперутките во стомакот, веднаш го прифати предлогот и тој започна да ја игра таа фамозна игра со една маска (која се викаше не ти се давам). Ја стави маската и.... Проблемот беше што и Момче и Девојче не ги знаеја правилата на играта, а со тоа не знаеја и кога таа игра завршува. Па продолжија да ја играат. И ја играа, и ја играа... играа... игра.... и..... Завршија дааааааааалеку еден од друг не сфаќајки, зошто, иако се сметаа за победници (Момче за себе и Девојче за себе) во играта со една маска (која се викаше не ти се давам), не се чуствуваа така.
РЕШЕНИЕ?!?!?!?!?!?!?!?!?!?
П.С.
Примериве се земени од повеќе различни ликови, храбри сојузници во студеното студентско преживување.
Го гледав филмот по десетти пат денес.Еј супер ТЕАТАР
Ептен го сакам. Сакам многу и филмови, не можам да им се изнаситам ама театар...
Е сега нашиот театар???
Ај да го ругаме. На крај крајот, каков е таков е наш си е.
Наше право е да го фалиме и наше да го кудиме. Се што велам е дека само треба стварно да го сакаме и да го направиме подобар.
Мал дигресија, ни во околината нешто не цвета баш како што треба. Во Србија криза, во Албанија исто. Не сме нешто многу далеку и ние ама барем имаме нешто бе.
Секоја година наш театар зема награда во странство. Диво месо, Парите се отпувачка го прошетаа цел свет. Наши режисери растураат на страна. Унко ги збрка грциве во Атина кај што има околу 160 театри. И нашиот театар е срање?????
Ај ѕирнете малку со каква пара се прават театри на страна а со каква кај нас. Како може секоја година да имаме некој уметник у странство шо разбива, а кај нас прави срања. Каде е проблемот????
За Симон Трпчевски и уметниците од другите бранши да не ни почнувам.
А публиката!!!!!!!!!!!
Вчера бев на Скомрахи. Австриска претстава. Реномирани Амерички автори...
Еден идиот хркаше и им одвраќаше на актерите (кои бај д веј беа втора година студенти), телефони зврцкаат, фуфици се смеат ТЕАТАР!!!!!!!
Само ќе го цитирам Горан Стефановски
Нема театар
Нема култура
Се треба да се укине
Да се сруши и запусти
Потоа да го изградиме одново, и да пробаме да не го посереме како сега.
Ај со здравје!
Како прво алал вера за џинглот... Поарно да сакаа не можеа да го направат (73та, 74та во Македонија), А пак што се фаци не се појавија.... ццццццц... Све кој од кој...
Не знаеш дали е Валандово фест, нота фест, за евро само у пари можеме да збореме
Од друга страна, нашата малечка напатена нација е една од ретките во светот и пошироко што се замара со овие глупости ама тоа ти е брате (или сестро) коа народни херои ни се идиоти од телевизија....
Најбитно е дека тие шо се попознати се изглупираа, тие шо се непознати уште повеќе и ја уште не можам да сванам шо кур тражам тука.
Како еден од најочајните македонци порачувам
АЈМО НА ГРУПНО ХАРАКИРИ, барем гордо да си умреме!!!!!!
Добро ова можеби е попознато, но во секој случај би сакал да го подвлечам.
Значи приказната (по штипски) тече вака....
Идат некој фаци од страна да даат пари за водоснабдување у градо и ги шетат по главното сокаче (пошо само сокаци се) да им ги покажат демек убавините на овоа ридче - долче. И сеа, се си е ок освен тоа шо општо се знае дека у сред Штип (тече?????) има една рекичка, шо уствари е подземна, ама има изградено огроооооомно корито од пооооодамна коа го поплавувала градо. Сеа пошто нема рекичка има посадено англиска трава и нормално тоа треба да се наводнува. Така да у сред лето имаш забодени прскалки шо си прскат и околу нив си трчкат циганчињата, децата, дедовците и бабите по децата и .... Нормално донаторите ја видеа оваа слика, и сеа треба да чекаме да ни донират пари оти општо познато е оти у овај град секое лето нема вода. Нормално луѓето биле и повеќе од збркани ама шо да се прае... Ако не бива река барем трава да имаме, нели. Англиска, Албанска, Струмичка... ич не ебитно каква. И да си се крстеме на странците, а после они нека се крстат коа ќе ни ги видат иновациите.
Заради горните работи ја сакам да почнам петција за Штип да улезе у гинисовата книга оти три дена шлаам на интернет и уше не сум нашол нешто за река шо вештачки се наводнува!!!.
Плус тука може да улезат у од министерството за животна средина и да покажат дека штипјани се толку хуманитарни шо од сопствената вода ќе се откажат само травата да не ни се исуше пред време.
Затоа гинис спремај се кај и да е ќе почне походо од латинска македонија накај тебе. Само крсти се да не им тргне со изумителството оти кај и да е ќе банкротираш...
Бидите ми поздравени и поздрвени од Англиската, Албанската, Струмичката....
  |
